Σύντομο ιστορικό της διαφοράς

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2017, η Ένωση κατέθεσε στο EUIPO αίτηση για την επέκταση της προστασίας διεθνούς καταχώρισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση του σήματος “MASTIHACARE”, δυνάμει του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είχε τροποποιηθεί [αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης]. Τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση υπάγονται στην κλάση 3 (όπως είδη αρωματοποιίας, αιθέρια έλαια), κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί.

Με την από 1/02/2019 απόφαση της εξετάστριας του EUIPO απέρριψε στο σύνολό της την αίτηση προστασίας της διεθνούς καταχώρισης ως προς όλα τα επίμαχα προϊόντα, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία βʹ και γʹ, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του Κανονισμού 2017/1001. Η εξετάστρια απέρριψε, ακόμη, τον ισχυρισμό της Ένωσης ότι το εν λόγω σημείο είχε αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα διά της χρήσεως.

Εν συνεχεία, στις 27/03/2019, η Ένωση προσέφυγε κατά της ανωτέρω απόφασης ενώπιον του EUIPO και το πρώτο τμήμα προσφυγών του απέρριψε την προσφυγή αυτή, βάσει των συνδυασμένων διατάξεων του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία βʹ και γʹ, και του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 2017/1001, με την από 25 Νοεμβρίου 2017 απόφασή του.

Ακολούθως, κατά της απόφασης του EUIPO, η Ένωση άσκησε, στις 3/02/2020, ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγή, με την οποία αιτήθηκε την ακύρωσή της και την καταδίκη του καθ’ ου στα δικαστικά της έξοδα. Συγκεκριμένα, προέβαλε δύο λόγους ακύρωσης, με τους οποίους προσάπτει στο EUIPO ότι μη ορθώς έκρινε, αφενός ότι το επίμαχο σήμα είναι περιγραφικό και ότι στερείται διακριτικού χαρακτήρα και, αφετέρου, ότι δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του.

Σκεπτικό της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου

Το Γενικό Δικαστήριο, απορρίπτοντας τους αντίθετους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, έκρινε ότι ο όρος «mastihacare» δεν στερείται σημασιολογικού περιεχομένου όταν αφορά τον ελληνόφωνο καταναλωτή, ήτοι το ελληνόφωνο ενδιαφερόμενο κοινό θα είναι σε θέση να κατανοήσει ότι ο όρος «mastihacare» περιέχει τη λέξη «mastiha» που είναι η μεταγραφή της ελληνικής λέξης «μαστίχα» και ότι το προϊόν ενώπιόν του έχει σχέση με τη ρητίνη που συλλέγεται από τα μαστιχόδεντρα της Χίου. Το ίδιο ισχύει και για το στοιχείο «care», το οποίο ανήκει στο βασικό λεξιλόγιο της αγγλικής γλώσσας, το οποίο είναι κατανοητό για μεγάλο μέρος των καταναλωτών της Ένωσης. Επιπρόσθετα, το ίδιο Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο ο όρος «mastihacare» γίνεται αντιληπτός από τον ελληνόφωνο καταναλωτή ως διακριτικό σημείο το οποίο καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό προϊόντων ως προερχόμενων από την προσφεύγουσα. Επιπλέον, απορρίπτεται το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι η καταχώριση του σήματος MASTIHACARE στην Ελλάδα αποδεικνύει τον διακριτικό χαρακτήρα του επίμαχου σήματος. Και τούτο, διότι το καθεστώς των σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα αυτοτελές σύστημα, το οποίο αποτελείται από σύνολο κανόνων και έχει δικούς του σκοπούς, η δε εφαρμογή του είναι ανεξάρτητη από κάθε εθνικό σύστημα. Συνεπώς, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε ότι η σημασία του όρου «mastihacare» δεν θα γινόταν αμέσως αντιληπτή από τουλάχιστον σημαντικό μέρος του ελληνόφωνου ενδιαφερόμενου κοινού ως περιγραφική των επίμαχων προϊόντων. Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, ορθώς το τμήμα προσφυγών του EUIPO έκρινε ότι το επίμαχο σήμα περιέγραφε τον σκοπό και τη λειτουργία των επίμαχων προϊόντων τουλάχιστον όσον αφορά το ελληνόφωνο ενδιαφερόμενο κοινό και ότι δεν μπορούσε να τύχει προστασίας ως διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχτηκε το δεύτερο ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί ελλείψεως αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης.

Πηγή: curia.europa.eu

Χριστίνα Ζήση
Δικηγόρος
Δ.Μ.Σ. Γενικού Αστικού Δικαίου Ε.Κ.Π.Α.